معنی بهمنش

لغت نامه دهخدا

بهمنش

بهمنش. [ب ِ م َ ن ِ] (ص مرکب) وهمنش. دارای منش نیک. دارنده ٔ اندیشه ٔ خوب. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به منش شود.

فارسی به انگلیسی

بهمنش‌

Benefactor, Polite

فرهنگ معین

بهمنش

(بِ مَ نِ) (ص مر.) = وهمنش: دارای منش نیک، دارای اندیشه خوب.

فرهنگ فارسی هوشیار

بهمنش

خوشخو

نام های ایرانی

بهمنش

پسرانه، وهمنش، کسی که دارای راه و روش نیکویی است

معادل ابجد

بهمنش

397

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری