معنی بوربور | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

بوربور

بوربور. (اِخ) تیره ای از ایل بهارلو از ایلات خمسه ٔ فارس و از ایلات اطراف تهران، ساوه، زرند و قزوین است. ییلاقشان کوههای شمالی البرز. قشلاقشان ورامین میباشد و چادرنشین هستند. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 111، 86).