معنی بوفه | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

بوفه

بوفه. [ف ِ] (فرانسوی، اِ) محل فروش نوشابه و مواد خوراکی در رستورانها و اماکن عمومی. || جای غذا خوردن در باشگاهها، تماشاخانه ها، ایستگاههای راه آهن و غیره. || قفسه ٔ چوبی یا فلزی که لوازم سفره را در آن جای دهند. (فرهنگ فارسی معین).

فرهنگ معین

بوفه

قفسه ظروف، چینی جا (فره)، محل فروش نوشابه و خوراکی در مکان های عمومی. [خوانش: (فِ) [فر.] (اِ.)]

فرهنگ عمید

بوفه

محل مخصوص برای فروش مواد خوراکی، از قبیل نوشابه‌ها، تنقلات در مکان‌های عمومی چون مدرسه، اداره، هتل، سینما، و مانندِ آن،
کمد یا قفسه‌ای با در شیشه‌ای که ظروف و وسایل زینتی را در آن قرار می‌دهند،