معنی بچه دان
لغت نامه دهخدا
بچه دان. [ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ] (اِ مرکب) مشیمه. (یادداشت مؤلف). رحم. زهدان که در آن بچه است. (فرهنگ نظام) (ناظم الاطباء) (آنندراج). آنجا که نطفه ٔ بچه بسته شود. مهبل. تخمدان. تأمور. (منتهی الارب).
فرهنگ معین
(~.) (اِمر.) رحم، زهدان.
فرهنگ عمید
رحِم
حل جدول
یارک
فارسی به انگلیسی
Womb
فارسی به عربی
رحم، مصفوفه
فرهنگ فارسی هوشیار
رحم
فارسی به آلمانی
Matritze (f)
معادل ابجد
65