معنی بگونیا
لغت نامه دهخدا
بگونیا. [ب ِ گ ُ] (لاتینی، اِ) گیاهی از تیره ٔ بگونیاها با گلهای سرخ و سفید یا صورتی اصلش از آمریکای مرکزی است و در حدود چهارصد گونه از آن شناخته شده است. (از فرهنگ فارسی معین). انواع آن: پیازی. عادی. دائمی. برگی. رکس. معین التجاری. کرکی. شکوفه ای.
فرهنگ معین
(بِ) [فر.] (اِ.) گیاهی است زینتی دارای گل های زیبای سرخ یا سفید یا صورتی این گیاه اصلش از آمریکای مرکزی است و در حدود 400 گونه از آن شناخته شده است.
فرهنگ عمید
گلی به رنگهای سرخ، قهوهای، سفید، و ارغوانی با بوتۀ کوتاه و ساقههای باریک توخالی که بومی مناطق گرمسیر است،
* بگونیای برگی: (زیستشناسی) نوعی بگونیای زینتی بدون گل،
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
گلی زیبا به رنگهای سرخ، قهوه ای، سفید، ارغوانی
معادل ابجد
89