معنی بگونیا

لغت نامه دهخدا

بگونیا

بگونیا. [ب ِ گ ُ] (لاتینی، اِ) گیاهی از تیره ٔ بگونیاها با گلهای سرخ و سفید یا صورتی اصلش از آمریکای مرکزی است و در حدود چهارصد گونه از آن شناخته شده است. (از فرهنگ فارسی معین). انواع آن: پیازی. عادی. دائمی. برگی. رکس. معین التجاری. کرکی. شکوفه ای.

فرهنگ معین

بگونیا

(بِ) [فر.] (اِ.) گیاهی است زینتی دارای گل های زیبای سرخ یا سفید یا صورتی این گیاه اصلش از آمریکای مرکزی است و در حدود 400 گونه از آن شناخته شده است.

فرهنگ عمید

بگونیا

گلی به رنگ‌های سرخ، قهوه‌ای، سفید، و ارغوانی با بوتۀ کوتاه و ساقه‌های باریک توخالی که بومی مناطق گرمسیر است،
* بگونیای برگی: (زیست‌شناسی) نوعی بگونیای زینتی بدون گل،

حل جدول

بگونیا

گلى زینتى

از گل‌های زینتی باغچه‌ای

فرهنگ فارسی هوشیار

بگونیا

گلی زیبا به رنگهای سرخ، قهوه ای، سفید، ارغوانی

معادل ابجد

بگونیا

89

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری