معنی بیاره

Bush

پسرانه، نام روستایی (نگارش کردی: بیاره)

بیاره. [ب َ رَ / رِ] (اِ) ساقه ٔ گیاه. || ریشه ٔ یک قسم گیاه طبی. (ناظم الاطباء).

اسیرک. [اَ رَ] (اِ) بیاره ٔ خربزه را گویند. (برهان) (هفت قلزم).

گیاهی که ساقۀ راست و بلند نداشته باشد و شاخه‌های آن روی زمین بیفتد، مانند بوتۀ کدو، خربزه، خیار، و مانندِ آن، بوته،

بوتۀ خربزه، هندوانه، خیار، و مانند آن‌ها، بیاره، بیاج،

بوته گیاه

بیاره

بیاره

(بَ رَ یا رِ) (اِ.) گیاهی که ساقه بلند و مستقیم ندارد و شاخه های آن روی زمین افتد مانند کدو، خربزه و غیره، بوته.

(وَ) (اِ.) هر میوه که درخت ندارد و بوته و بیاره دارد مانند: خربزه، هندوانه، خیار و کدو و جز آن.

بوته

‎ (اسم) بوته خربزه و هندوانه و مانند آنها بیاره، تخم خربزه و گل آن.

بوته خربزه و هندوانه و خیار (اسم) بنه خربزه و هندوانه و کدو و عشقه مانند آنها بیاره.

‎ سبک چست، گروزه گروه مردم، پاره ی گیاه، بیاره (قاچ) پلک (قاچ گویش گیلکی) لاهوره (قاچ) شترک (قاچ خربزه)

از ضرب المثل های شیرین فارسی

218