معنی بی غیرت

لغت نامه دهخدا

بی غیرت

بی غیرت. [غ َ / غ ِ رَ] (ص مرکب) (از: بی + غیرت) (در تداول عوام) بی حمیت. (آنندراج). بی ناموس. بی شرف. نامرد و آنکه دارای غیرت و عصبیت نباشد. (ناظم الاطباء). بی رگ. که به ناموس خویش رشگن نبود. بی ناموس. بی رشگ. بی حمیت. بی نام و ننگ. بی عار و ننگ. بی عار. (یادداشت مؤلف): طَزِع، طِزیع، طَسِع، طَسیع؛ بی غیرت. (منتهی الارب). بی غیرت در حق زن، کَشخان. (منتهی الارب). || بی حیا. (آنندراج):
اگر غیرت بری بادرد باشی
وگر بی غیرتی نامرد باشی.
نظامی.
رجوع به غیرت شود.

فرهنگ عمید

بی غیرت

کسی که غیرت و تعصب ندارد،

حل جدول

بی غیرت

بی تعصب، بیرگ

فارسی به انگلیسی

بی‌ غیرت‌

Bum, Poltroon, Sapless, Supple

فرهنگ فارسی هوشیار

بی غیرت

بی ناموس، بیشرف

فارسی به ایتالیایی

بی غیرت

vigliacco

معادل ابجد

بی غیرت

1622

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری