معنی بی غیرت
لغت نامه دهخدا
بی غیرت. [غ َ / غ ِ رَ] (ص مرکب) (از: بی + غیرت) (در تداول عوام) بی حمیت. (آنندراج). بی ناموس. بی شرف. نامرد و آنکه دارای غیرت و عصبیت نباشد. (ناظم الاطباء). بی رگ. که به ناموس خویش رشگن نبود. بی ناموس. بی رشگ. بی حمیت. بی نام و ننگ. بی عار و ننگ. بی عار. (یادداشت مؤلف): طَزِع، طِزیع، طَسِع، طَسیع؛ بی غیرت. (منتهی الارب). بی غیرت در حق زن، کَشخان. (منتهی الارب). || بی حیا. (آنندراج):
اگر غیرت بری بادرد باشی
وگر بی غیرتی نامرد باشی.
نظامی.
رجوع به غیرت شود.
فرهنگ عمید
کسی که غیرت و تعصب ندارد،
حل جدول
بی تعصب، بیرگ
فارسی به انگلیسی
Bum, Poltroon, Sapless, Supple
فرهنگ فارسی هوشیار
بی ناموس، بیشرف
فارسی به ایتالیایی
vigliacco
معادل ابجد
1622