معنی بی غیرتی
لغت نامه دهخدا
بی غیرتی. [غ َ / غ ِ رَ] (حامص مرکب) حالت و کیفیت بی غیرت. بی ناموسی. بی شرفی. بی حیایی. بی دردی. بی عاری. که رشگن نبود بر ناموس خود. رکاکت. بی رگی:
لیکن بحساب کاردانی
بی غیرتی است بی زبانی.
نظامی.
رجوع به غیرت و بی غیرت شود.
حل جدول
ریش مالی
فرهنگ فارسی هوشیار
بدرگی غلتبانی لامگی
معادل ابجد
1632