معنی بی قاعده

بی قاعده. [ع ِ دَ / دِ] (ص مرکب) (از: بی + قاعده) بی نظم و ترتیب. (آنندراج). بی نظم و بدون ترتیب. || بدون اساس. (ناظم الاطباء). || ناصحیح و نادرست. (ناظم الاطباء). برخلاف رسم. و رجوع به قاعده شود.

بی‌نظم‌وترتیب، ناآراسته،
بی‌اساس،

نابهنجار

بی هنجار

Unsystematic

طلیق، غیر رسمی

نا آراسته و بی اساس

Locker, Los

192