معنی بی پولی
لغت نامه دهخدا
بی پولی. (حامص مرکب) عمل و حالت بی پول. رجوع به ماده ٔ قبل شود.
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
فقر تهیدستی.
معادل ابجد
60