معنی بی کفایت

بی کفایت. [ک ِ ی َ] (ص مرکب) (از: بی + کفایت) بی لیاقت. که از عهده ٔ کاری برنیاید. رجوع به کفایت شود.

نالایق

Incompetent, Inefficient, Shiftless, Unable

عاجز، غیر کفء

523