معنی تابلویی از شاردن

شاردن. [دَ] (اِخ) ژان. سیاح فرانسوی که به سال 1643 م. در شهر پاریس متولد و به سال 1713 م. در شهر لندن وفات یافت. در فاصله ٔ سالهای 1664- 1677 م. دو بار به ایران مسافرت کرده هر بار شش سال توقف نمود. وی مصنف سفرنامه ای است بنام «سفر به ایران و هند شرقی » این سیاحت نامه را لان گلسن استاد دانشمند در ده مجلد بسال 1811 درشهر پاریس منتشر ساخت. شاردن صورت کتیبه ای از کتیبه های تخت جمشید را در سفرنامه ٔ خود گنجانیده است. در اثر وی اطلاعات جالبی درباره ٔ صفویه وجود دارد. رجوع به ایران باستان ج 1 صص 43- 44 و تاریخ ادبیات ایران پروفسور ادوارد براون ترجمه ٔ رشید یاسمی ص 93 و سبک شناسی ملک الشعرای بهار ج 1 ص 170 شود. سفرنامه ٔ شاردن به فارسی برگردانیده شده و در طهران بچاپ رسیده است.

شاردن. [دَ] (اِخ) ژان باتیست سیمئون. نقاش فرانسوی متولد در شهر پاریس (1779- 1699) از نخستین نقاشان قرن 18فرانسه بشمار است. از وی آثاری از نوع طبیعت بیجان، صورت سازی، نقاشیهای با مداد رنگی و مجلس سازی هائی از نوع «دعای آمرزش پیش از غذا» بجا مانده است.

دعای خیر

ارسطو، درس تشریح، ازدواج سامسون، بازگشت پسر ولخرج، بزرگزاده اسلام، پاس شبانه، سوارلهستانی، صراف، فرود آمدن از صلیب، کاهدان و کلبه

روزرستاخیز

او می آید، غدیر خم، عصر عاشورا

شام آخر

بچه اسب، آکوردئون نواز، پایان راه، پرخور، دو زن نشسته در باغ، عروسی دلقک، عیسی بر صلیب

سه فیلسوف

فتح ژول سزار، مرگ مسیح، مریم و پیروزی

گرنیکا

دعای خیر

چهره کافمن

عروس دهاتی

مریم و فرزند

1022