معنی تاتول

تاتول. (ص) شخصی را گویند که دهان او کج شده باشد. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا). کسی که دهان و پوزه اش پیچیده و کج باشد.

کسی که دهانش کج شده باشد، گیج، بیهوش. خل، ابله. [خوانش: (ص.)]

کسی که دهانش کج شده باشد، کج‌دهان: من پیرم و فالج همه پیدا شده بر من / تاتولم و کج‌بینی و کفته‌شده دندان (عسجدی: مجمع‌الفرس: تول)،

کج دهان

کج دهان

837