معنی تبعیت

تبعیت. [ت َ ب َ ی ی َ] (ع مص) پیرو شدن. (غیاث اللغات) (آنندراج). مأخوذ از تازی، پیروی و متابعت و تقلید. (ناظم الاطباء). تابع و پیرو بودن. لفظ مذکور مصدر جعلی است، چه لفظ تبع خود مصدر است. (فرهنگ نظام). و با کردن صرف شود: تبعیت کردن. || (اِ) دنبال. نتیجه: و نیز آنکه سعی برای آخرت کند مرادهای دنیا به تبعیت بیابد. (کلیله و دمنه).

(تَ بَ یَّ) [ع. تبعیه] (اِمص.) پیروی، دنباله روی.

پیروی،

تابع شدن

پیروی

پیرو

پیروی، فرمانبری

پیروی

اقتفا، انقیاد، پیروی، تاسی، تمکین، متابعت، وابستگی، هواخواهی،
(متضاد) گردنکشی، اطاعت کردن، پیروی کردن، گردن‌نهی، سرسپاری،
(متضاد) گردن‌کشی

Adherence, Dependence, Keeping

تمسک، مواطنه، ولاء

پیروی

cittadinanza

882