معنی تخته پل

تخته پل. [ت َ ت َ / ت ِ پ ُ] (اِ مرکب) جسر و معبر چوبی. (ناظم الاطباء). پلی که از تخته ها بر خندق قلعه سازند تا در قلعه آمد و رفت واقع شود. (آنندراج). پلی از تخته. پل تخته ای:
قلعه ٔ قهقهه دهان کرده
تخته پل بر درش زبان کرده.
زلالی (از آنندراج).

پل چوبی،

نام سبزه میدان در زمان صفویه

تزلج، ممر

پوست خشک کرده گوسفند

1437