معنی تراکمه

لغت نامه دهخدا

تراکمه

تراکمه. [ت َ ک ِ م َ / م ِ] (از ع، ص، اِ) ج ِ ترکمان. (ناظم الاطباء). طایفه ای از ترکان که در حدود مرزهای شمال شرقی ایران سکونت دارند. رجوع به ترکمان شود.

تراکمه. [ت َ ک ِ م ِ] (اِخ) یکی از دهستان های 9گانه ٔ بخش کنگان، در شهرستان بوشهر است که از جنوب به دهستان حومه ٔ گاوبندی و از شمال به دهستان علامرودشت و از خاوربه دهستان بیرم و از باختر به دهستان آل حرم و ثلاث محدود است. این دهستان در جنوب خاوری بخش واقع و هوای آن گرم است. آب آن از چشمه و قنات است و محصول آن عبارتست از غلات، خرما، تنباکو و پیاز. شغل اهالی زراعت است و از 48 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل یافته و در حدود 7200 تن سکنه دارد. قراء مهم آن عبارتند از: لامرد، که مرکز دهستان است، زنگنه، تل خندق، تراکمه ٔ بالا و تراکمه ٔ پائین. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).

حل جدول

تراکمه

ترکمن‌ها

ترکمن ها

معادل ابجد

تراکمه

666

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری