معنی ترتیزک
لغت نامه دهخدا
ترتیزک. [ت َ زَ] (اِ مرکب) مخفف تره تیزک. (آنندراج).قسمی از بقولات خوردنی است که مزه اش تیزی کمی دارد، از این جهت به تره (سبزی) تیزک، نامیده شد و در اصفهان آن را شاهی گویند و در عربی جرجیر. این لفظ مخفف تیره تیزک است. (فرهنگ نظام). تره تیزک. جرجیر. (ناظم الاطباء). تره تندک. خردل بری. شاه تره. کوله تر. خصه تره. رشاد. و رجوع به تره تیزک و جرجیر شود:
سخن ترتیزک بستان فکر است
سخن طوطی ّ هندستان فکر است.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
فرهنگ عمید
گیاهی یکساله با برگهای بیضوی و طعم تندوتیز که جزء سبزیهای خوردنی مصرف میشود. دارای ید، آهن، و فسفات و ضد اسکوربوت است، شاهی، ککژه، ککش، کیکر، کیکیز،
حل جدول
فرهنگ گیاهان
جرجیر، شاهی
گویش مازندرانی
سبزی شاهی
واژه پیشنهادی
انداو
معادل ابجد
1037