معنی ترسانیدن

ترسانیدن. [ت َ دَ] (مص) خائف کردن و سبب ترسیدن شدن. وعده ٔ بددادن و خوف و بیم وارد آوردن. (ناظم الاطباء). ترساندن. تهدید کردن. بیم کردن. تحذیر. هراسانیدن. اخافه.ارهاب. اذعار. تهدید. تهدد. ترهیب. بیم دادن. تخویف. تهویل: زن درحال رقعتی نبشت و حال بازنمود و کنیزک با غازی بگفت و آتش در غزی افتاد که کسان دیگر بترسانیده بودند وی را. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 231). و امیر خالی کرد با عبدوس گفت نیک جهد کردی تاآلتونتاش را در توانستیم یافت که وی را نیک ترسانیده بودند... اما بدان نامه بیارمید. (تاریخ بیهقی).

(تَ دَ) (مص م.) نک ترساندن.

ارعاب

ارعاب، تهدید

استرهاب

اخافه

ترهیب

ارهاب

فزع

(مصدر) بیم دادن ایجاد خوف کردن دچار ترس کردن (کسی را) .

ترهیب

775