معنی ترهیب

ترهیب. [ت َ] (ع مص) ترسانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) (غیاث اللغات) (آنندراج). || بد حال شدن ناقه از رفتن بعد از آن بحال آمدن آن از خوردن علف. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).

(مص م.) ترسانیدن، (مص ل.) بدحال شدن. [خوانش: (تَ) [ع.]]

ترسانیدن،

ترساندن

ترسانیدن

تَرْهِیب، ترسانیدن،

617