معنی تفریح

تفریح. [ت َ] (ع مص) شاد کردن. (تاج المصادربیهقی) (زوزنی) (دهار) (آنندراج). شادمانه کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). شادمان کردن. (از اقرب الموارد). || (اِ) فرح و خوشی و عیش و تماشاو تفرج و گشت و لهو و بازی. (ناظم الاطباء): و بدان تنزهی و تفریحی میجستم. (کلیله و دمنه).

(مص ل.) شادمانی نمودن، (مص م.) شادمان ساختن. [خوانش: (تَ) [ع.]]

شادمانی‌ کردن،
شادمانی و خوشی،

تفنن، بازی، خوشی

لشتن

بازی، پیک‌نیک، تفرج، تفنن، خوشی، سرگرمی، شادمانی، گردش، گشت، لعب، لهوولعب، مشغولیت، نزهت، هواخوری، گردش کردن، شادی کردن، فرحناک شدن، شادمانی کردن

Amusement, Delectation, Disport, Enjoyment, Entertainment, Fun, Pastime, Pleasure, Recreation, Relaxation

استجمام، انحراف، تسلیه، مسرحیه، هبه

شاد کردن، خوشی و عیش و تماشا و تفرج و گشت و بازی

divertimento

ricreazione

Spiel (n), Spielen, Stück (n), Theaterstück (n), Unterhaltung

698