معنی تلقی

تلقی. [ت َ ل َق ْ قی] (از ع، اِمص) مأخوذ از عربی، ملاقات و پذیرفتن چیزی. (ناظم الاطباء).

تلقی. [ت َ ل َق ْ قی] (ع مص) دیدار کردن. || پیش آمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پیش باز شدن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). || واگرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). چیزی از کسی فراگرفتن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). تلقن. (اقرب الموارد). || باردار گردیدن زن و متلق ه (متلقی) نعت است از آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (در تصوف) فراگرفتن آنچه از حق بر تو وارد شود. (از تعریفات جرجانی).

تلقی کردن. [ت َ ل َق ْ قی ک َ دَ] (مص مرکب) پذیرفتن. قبول کردن: به سمع رضا تلقی کردن. به حسن قبول تلقی کردن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

Perception

پذیرفتن

برداشت، تعبیر، تفسیر، دریافت، نگرش، برخورد، تماس، دیدار، ملاقات، پذیرش، درک، فراگیری، پذیرفتن، قبول کردن، آموختن، فراگرفتن، برخورد کردن، ملاقات کردن

برداشت‌شدن، درک شدن، فهمیده شدن، ارزیابی شدن،
(متضاد) تلقی کردن

برداشت کردن، ارزیابی کردن، ذهنیت داشتن

دیدار کردن، پیش آمدن

(مصدر) فرا گرفتن درک کردن، پذیرفتن.

(مص ل.) آموختن، ملاقات کردن، برخورد کردن، (اِمص.) فراگیری، آموزشی، دیدار، برخوردن، پذیرش. [خوانش: (تَ لَ قِّ) [ع.]]

ملاقات ‌کردن، دیدار کردن، برخورد کردن،
پذیرفتن،
دریافتن، ادراک کردن،
فراگرفتن چیزی از کسی،

متعه

به حساب آوردن

اهمیت دادن

برداشت

540