معنی تلقیح

تلقیح. [ت َ] (ع مص) گشن دادن خرمابن را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). گشن دادن خرمابن و مادیان را. (آنندراج). || آبستن کردن باد درخت را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || به اصطلاح طب، کوبیدن آبله و جز آن. (ناظم الاطباء).

بارور کردن درخت خرمای ماده به وسیله داخل کردن مایه خرمای نر به درون آن، واکسن زدن. [خوانش: (تَ) [ع.] (مص م.)]

(پزشکی) داخل کردن ویروس یا میکروب ضعیف‌شدۀ یک مرض واگیردار به بدن از طریق خراش دادن پوست برای تولید بیماری خفیف به‌منظور ایجاد ایمنی در برابر همان مرض، مانند داخل ‌کردن مایۀ آبله به بدن برای جلوگیری از مبتلا شدن به آن، مایه‌کوبی،
مایۀ درخت خرمای نر به درخت خرمای ماده داخل کردن برای بارور شدن آن،
* تلقیح مصنوعی: (پزشکی) داخل‌ کردن منی در مهبل به‌وسیله‌ای غیر از مقاربت، برای باردار کردن،

واکسن زدن

آبستنی، باروری، بارورسازی، لقاح، آبله‌کوبی، واکسیناسیون، مایه زدن، واکسن زدن، گشن دادن، گشن‌سازی، آبستن کردن

Inoculation, Insemination

تطعیم، تلقیح

مصونیت دادن , تلقیح , مایه کوبی

‎ گشن دادن، مایه زدن ‎ (مصدر) گشت دادن مایه خرمای نر را بدرخت خرمای ماده داخل کردن تا بارور گردد، داخل کردن مایه آبله در بدن برای جلوگیری کردن از سرایت آن (اختصاصا)، مایه زدن واکسن زدن (مطلقا)، (اسم) مایه کوبی. جمع: تلقیحات.

تَلْقِیح، مایه کوبی کردن، لقاح دادن برای باروری،

Impfung [noun]

548