معنی تندآب

تندآب. [ت ُ] (اِ مرکب) دوایی است روان و سیال که هرچه در آن اندازند گداخته گردد و آن را تیزآب گویند... (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به تیزآب شود. || هر مایع گذارنده ای. (ناظم الاطباء). جریان سریع آب. آبی که جریانی تند و سریع دارد. آب تند:
ز پیرامن دژ یکی کنده ساخت
ز هر جوی تندآب در وی بتاخت.
اسدی.
رجوع به تند شود.

تیزآب، آبی که با سرعت زیاد جریان داشته باشد. [خوانش: (~.) (اِمر.)]

سیلاب

Flood, Flush

457