معنی تنفر

تنفر. [ت َ ن َف ْ ف ُ] (ع مص) رمیدن. (آنندراج). نفرت و انزجار و کراهت و رنجش طبیعت و رمیدگی و بی میلی. (ناظم الاطباء). بیزاری و بیزاری نمودن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). تنفر بمعنی نفر، قال تأبط شراً:
و لما سمعت العوض تدعو تنفرت
عصافیر رأسی من نوی و توانیا.
(از ذیل اقرب الموارد).
- تنفر از غذا، بی میلی به غذا. (ناظم الاطباء).

(تَ نَ فُّ) [ع.] (مص ل.) نفرت داشتن، رمیدن، بیزار بودن.

بیزاری جستن، نفرت و کراهت داشتن، بیزار بودن،
[قدیمی] رمیدن،

بیزاری، کراهت، کینه

اکراه

بیزاری، کینه

کینه

اشمئزاز، انزجار، بیزاری، دل‌زدگی، نفرت،
(متضاد) میل، گرایش، بیزار بودن، رمیدن، منزجر بودن، نفرت داشتن،
(متضاد) گرایش داشتن، متمایل بودن، رغبت داشتن

Abhorrence, Allergy, Aversion, Detestation, Disgust, Hate, Hatred, Nausea, Objection, Odium, Repugnance

antipati

اشمیزاز، کراهیه، کره، مراهق، مقه، إِحْجام

نفرت و انزجار و رنجش

تََنَفُّر، دوری جستن، بیزاری،

schifo

730