معنی تکذیب

تکذیب. [ت َ] (ع مص) نیک انکار کردن امری را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). انکار و جحد کردن در امری، یقال: کذب بآیات ربه ِ. (از اقرب الموارد). || به دروغ داشتن. (زوزنی) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). دروغگوی گردانیدن کسی را و گفتن او را که دروغ گفتی. || بازایستادن. || رفتن شیر ناقه. || برگردانیدن از کسی. || یک دو تک رفتن وحشی و ایستادن تا ببیند آنچه پس اوست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گشنی کردن ناقه و دم برداشتن آن. || بددلی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || درنگی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

تکذیب کردن. [ت َ ک َ دَ] (مص مرکب) نسبت دروغگویی بکسی دادن و انکار کردن. (ناظم الاطباء). به دروغ نسبت کردن کسی را. گفتن که دروغ است. دروغزن داشتن کسی را. رجوع به ماده ٔ قبل شود.

Denial, Refutation, Renouncement, Retraction

(تَ) [ع.] (مص م.) دروغ شمردن، منکر شدن.

انکار، رد،
(متضاد) تایید، تصدیق، انکار کرن، دروغ شمردن،
(متضاد) تایید کردن، تصدیق کردن

نقض

ادحض، فند

غیر قابل للدحض

تَکْذِیب، نسبت دروغ دادن، اِنکار کردن، دروغ دانستن و اعلام دروغ بودن کردن،

مطلبی را دروغ دانستن و انکار کردن،
[قدیمی] کسی را دروغ‌گو ساختن، نسبت دروغ‌گویی به کسی دادن،

جحد

انکار و جحد کردن در امری

Unbeantwortbar [adjective]

دروغ شمردن

دروغ شمردن

yalanlamak

1132