معنی تیژ
لغت نامه دهخدا
تیژ. (اِ) تِز. (فرهنگ فارسی معین). محل سبز مزرعه ٔ کاشته شده. || غرش شکم و ضرطه و بادی که از سوراخ پائین خارج شود. (ناظم الاطباء). رجوع به تیز شود.
حل جدول
نخ ابریشم
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) تز.
معادل ابجد
1410