معنی ثائب

ثائب. [ءِ] (ع ص، اِ) نعت فاعلی از ثوب و ثوبان. || باد تند که پیش از باران وزد. || آب خیز دریا که بعد از فروخوردن آب روان گردد. (منتهی الارب). مدّ مقابل جزر.

باد سخت

‎ باد سخت، خیزابه (موج)

503