معنی ثعالبه

لغت نامه دهخدا

ثعالبه

ثعالبه. [ث َ ل ِ ب َ] (اِخ) مؤلف قاموس الاعلام گوید ثعالبه قبیله ای از عرب باشند که در مغرب الجزائر ساکن بودند از اولاد ثعلب بن بکربن صفیره. مسکن این قبیله کوههای وانشریش بود و رئیس قبیله بنی توجین محمدبن عبدالقوی با آنان جنگی درپیوسته و ایشان را مغلوب و از موطنشان اخراج کرد و ثعالبه به مغرب اقصی شدند و مدت زمانی در تحت اداره ٔ رئیس خود در زیر حمایت امراء بنی عمرین بزیستند سپس در قرن هشتم هجری ابوحمویغمراسون با این طایفه جنگهای بسیار کرد و تمام این قبیله را محو و نابود ساخت.

فرهنگ عمید

ثعالبه

فرقه‌ای از خوارج، پیروان ثعلبَهبن عامر،

حل جدول

ثعالبه

دسته ای از خوارج

فرهنگ فارسی هوشیار

ثعالبه

فرقه ای از خوارج

معادل ابجد

ثعالبه

608

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری