معنی جازم، جزم، رسیس

استوار

استوار

استوار

عزم انجام کاری

جازِم، قاطع، مُصَمَّم، بدون تردید در قصد و تصمیم، حرکتِ جزم (سکون) دهنده بفعل مضارع، (جمع:جَوازِم)،

رَِسِیس، محکم و استوار- با پایه و ثابت- آثار و نشانه- عاقل

جزم‌کننده، قصدکننده،
کسی که در قصد خود تردید نداشته باشد، قاطع،
هریک از عوامل جزم کلمه،

ثابت و استوار،
خبری که درستی آن ثابت نشده باشد،

استوار، قطعی،
(اسم) (ادبی) علامتی به شکل دایره یا نیم‌دایره که بالای حرف ساکن می‌گذارند،
(اسم مصدر) ساکن کردن حرف آخر کلمه یا حذف حرفی از آن،
(اسم مصدر) [قدیمی] قطع کردن، بریدن،

رسیس. [رَ] (ع ص) ثابت و استوار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). چیز ثابت. (از دهار) (از اقرب الموارد). || مرد زیرک خردمند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || (اِ) خبری که به صحت نرسیده باشد. || اول دوستی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). || اول تب. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). آغاز تب. (از اقرب الموارد).

انگلیسی پس نشستگی: در ساختمان ‎ ایستا (ثابت) استوار، زیرک و بخرد، پیام که درستی آن آشکار نیست، آغاز دوستی، آغاز تپ

عزم استوار کننده، قطع کننده

قاطع، کسی که در قصد خود تردید نکند، قطع کننده، برنده. [خوانش: (زِ) [ع.] (اِفا.)]

قطع کردن، عزم انجام کاری کردن بی تردید، ساکن گردانیدن آخرین حرف کلمه یا حذف آن براساس قواعد صرفی. [خوانش: (جَ) [ع.] (مص م.)]

برا، برنده، قاطع، بی‌گمان، قطعی، خبر، قضیه

431