معنی جنت

فردوس

ارم، بهشت، پردیس، جنان، خلد، دارالسلام، رضوان، فردوس، مینو، نعیم

Paradise

بستان، بهشت

بهشت، فردوس، بوستان، باغ. [خوانش: (جَ نَّ) [ع. جنه] (اِ.)]

بهشت، فردوس،

بهشت

دخترانه، بهشت، باغ

جَنَّت، در این عالم در مقامی «اقبال و عرفان» است و در مقامی «رضای الهی»

جَنَّت، باغ پر درخت- بهشت- فردوس (جمع:جِنان- جَنّات)،

خازنِ جنت

اصحاب جنت. [اَ ب ِ ج َن ْ ن َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) اهل جنت. (ناظم الاطباء). بهشتیان. اهل بهشت.

باغ جنت. [غ ِ ج َن ْ ن َ] (اِخ) نام محلتی در جنوب تهران نزدیک باغ فردوس.

باغ جنت. [غ ِ ج َن ْ ن َ] (اِخ) باغی بوده است به قزوین که آنرا باغ سعادت آباد نیز خوانده اند: سفیر فیلیپ سوم پادشاه اسپانی در سال 1026هَ. ق. به ایران آمد و در جمادی الثانی سال 1027 هَ. ق. در باغ جنت قزوین بحضور شاه عباس بار یافت. رجوع به زندگانی شاه عباس اول ج 3 ص 276 و 281 شود.

باغ جنت.[غ ِ ج َن ْ ن َ] (اِخ) باغی است به شیراز از بناهای حاج میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک و آنرا حدود سال 1260 هَ. ق. ساخته است. (از فارسنامه ٔ ناصری ص 165).

مهمترین پوشاک آن است که شخصیت تو را بروز دهد.

453