معنی جنگ کردن

نزاع، پیکار، مبارزه، نبرد

محاربه

منازعه

Wages, Fight, War

حرب، شجار، معرکه

اگر کسی بیند که او جنگ کرد بامردمان یا حیوان با حیوان دیگر هر دو از یک جنس باشند، آن که غالب است بر دشمن ظفر یابد. - محمد بن سیرین

(مصدر) نبرد کردن رزم کردن پیکارکردن زد و خورد کردن.

Kampf (m), Kämpfen, Krieg (m), Raufen, Sich schlagen, Streiten, Wehren, Gefecht, Schlacht (f)

347