معنی جهش و پرش
فرهنگ فارسی هوشیار
زاریدن، آماده بگریستن جهیدن، پرش جهیدن، پرش
مترادف و متضاد زبان فارسی
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
پرش.[پ َ رِ] (اِمص) اسم مصدر از پریدن. عمل پریدن. پرواز. طَیَران. || فعل جَستن. عمل جَستن. جَهش. جَست: اختلاج، پرش چشم. اختلاج جفن، پریدن چشم.
پرش. [پ ِ] (فرانسوی، اِ) نوعی ماهی دارای پره های شنای خاردار، از خانواده ٔ پرسیده و آن خاص نیمکره ٔ شمالی است.
پرش. [پ ِ] (اِخ) دربند پیرنه ٔ شرقی که جاده ٔ پرپین یان به اورگل از آن گذرد. و نام کنت نشین قدیم فرانسه متعلق به حکومت «من ». کرسی آن مُرتانْی و محل تربیت اسبهای پرشی است.
فرهنگ عمید
پریدن از روی چیزی، پرواز،
جهیدن، جستن،
* پرش ارتفاع: (ورزش) در دومیدانی، پریدن از روی طناب یا مانع دیگر که در ارتفاع ۲ متر یا کمتر یا بیشتر قرار داده شده،
* پرش با نیزه: (ورزش) در دومیدانی، پرش ارتفاع به کمک نیزهای بلند،
* پرش طول: (ورزش) در دومیدانی، پریدن رو به جلو در روی زمین،
* پرش سهگام: (ورزش) در دومیدانی، نوعی پرش طول که در حین پرش دو بار پا به زمین میخورد و در هر دفعه که پا به زمین میآید باید مقداری بپرد و در گام آخر با هر دو پا فرود بیاید،
جهش
جستوخیز، جهیدن،
طبیعت، سرشت، خلقت: چون آن بدجهش رفت نزدیک شاه / ورا دید با بند در پیشگاه (فردوسی۴: ۸/۳۶۱ حاشیه)،
(زیستشناسی) تغییر ناگهانی که در صفات و خصایص جانور یا گیاه رخ میدهد، موتاسیون: جهش ژنتیکی،
فارسی به عربی
تغیر، زیاده، ضفیره، فاجی، قفزه، مدفن، نبات الکبر
فارسی به ایتالیایی
slancio
معادل ابجد
816