معنی حاصد
لغت نامه دهخدا
حاصد. [ص ِ] (ع ص) نعت فاعلی از حَصد و حَصاد [ح َ / ح ِ]. درونده. دروکننده. دروگر. (منتهی الارب). || قطعکننده. ج، حصده و حصاد. (منتهی الارب).
فرهنگ معین
(ص) [ع.] (اِفا.) دروگر. ج. حصاد.
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
دروگر، دروکننده،
(متضاد) خوشهچین
فرهنگ فارسی هوشیار
درو کننده
فرهنگ فارسی آزاد
حاصِد، دِرو کننده (جمع:حُصّاد)،
معادل ابجد
103