معنی حسن سلوک
لغت نامه دهخدا
حسن سلوک. [ح ُ ن ِ س ُ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) خوش رفتاری:
در روزگار حسن سلوک تو اهل نظم
صائب شدند از ته دل مهربان هم.
صائب.
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
نیک کرداری خوشرفتاری
معادل ابجد
234