معنی حوقله

(حَ قَ لَ یا حُ قَ لِ) [ع. حوقله] (مص ل.) لا حول و لا قوه الا بالله گفتن.

گفتن «لا حول و لا قُوهَ الا بالله»،

حَوْقَلَه یا حَوْلَقَه، مصدر جعلی (ساختگی) عربی و به معنای «لاحَولَ وَ لا قُوَّهَ إِلّا بِاللّه» گفتن است. این عبارت در قرآن نیامده، اما عبارت لا قُوَّه إِلّا باللّه یک بار در آیه ۳۹ سوره کهف به کار رفته است. ترجمه روان این ذکر چنین است: «هر دگرگونی و نیرویی، تنها به دست خدا است.» از این رو انسان، با گفتن این ذکر، خود و امور زندگانی‌اش را به خدا می‌سپارد.

حوقله از ذکرهای مهم و بافضیلت مسلمانان به شمار می‌رود و در روایات شیعه، آثار فراوانی برای آن ذکر شده است. این ذکر برای رفع وسوسه، فقر، بیماری و حزن توصیه شده است. بنابر منابع اسلامی، امام حسین (ع) در روز عاشورا پیوسته این ذکر را بر زبان جاری می‌کرد. حوقله در نظم و نثر فارسی، برای راندن شیطان، اظهار تعجب، اعتراض و نشان دادن ناخرسندی به کار رفته است.
حَوْلَقَه و حَوْقَلَه، هر دو، مصدر منحوتِ (تراشیده شده) و جعلی عبارت «لاحَولَ وَ لاقُوَّهَ إِلّا بِاللّه» هستند، مانند بِسمِلَه که از «بِسمِ اللَّه الرَّحمنِ الرَّحیم» ساخته شده است.

در زبان عربی برای اختصار در بیان دو یا چند کلمه یا عبارت پرکاربرد، آن‌ها را باهم ترکیب کرده عبارت جدیدی پدید می‌آورند، حوقله و حولقه نیز از این جمله‌اند.
برخی در تفاوت حول و قُوّه گفته‌اند: حول، توان تصرّف و تغییر است در حالی که قوّه، منشأ افعال است.

پیر و ضعیف و عاجز شدن

149