معنی خرابکاری و کارشکنی

سابوتاژ

اخلال، جلوگیری، ممانعت

تخریب، ممانعت از پیشرفت کار

سابوتاژ

خرابکاری، اخلال

اخلال

خرابکاری

سابوتاژ

خرابکاری. [خ َ] (حامص مرکب) اِفساد. (یادداشت بخط مؤلف). عمل خرابکار. || در تداول عامه، آلودن بستر یا زیر جامه. (یادداشت بخط مؤلف).

کارشکنی. [ش ِ ک َ] (حامص مرکب) ممانعت از پیشرفت کار. || بهتان و افتراء. (ناظم الاطباء). سعایت. اخلال در امر. موانع برای پیشرفت کاری ایجاد کردن و با کردن صرف شود.

ریهیدن تباهیگری تباه کردن مورجنیتاری ایجاد فساد و تباهی (در امور و ساختمانها)

ویرانگری

sabotaggio

اخلال، تخریب، ویرانگری، نظم‌ستیزی، هرج‌ومرج‌طلبی، افساد، فساد، کارشکنی

(~.) (حامص.) ممانعت از پیشرفت کار.

1641