معنی خفا

خفا. [خ َ] (ع ص) نهفت. (یادداشت بخطمؤلف). پنهان. پوشیده. (ناظم الاطباء):
خورشید منی من بچراغت طلبم زآنک
من در شب هجران و تو در ابر خفایی.
خاقانی.
از نظرهای خفایش کم و کاست
انجم و آن شمس نیز اندر خفاست.
مولوی.

خفا. [خ ِ] (ق) بطور مخفیانه. (یادداشت بخط مؤلف). پنهانی. پوشیدگی. (ناظم الاطباء):
آنچنان کآن زن در آن حجره ٔ خفا
خشک شد او و حریفش ز ابتلا.
مولوی.
- در خفا، در پنهانی. در پوشیدگی. در نهانی:
ور همی بینند این حیرت چراست
تا که وحی آمد که آن اندر خفاست.
مولوی (مثنوی).
روح را در غیب خود اشکنجهاست
لیک تا نجهی شکنجه در خفاست.
مولوی.

پنهانی، پوشیدگی،

پوشیدگی

اختفا، پنهان، پنهانی، پوشیدگی، خفیه، ناپیدایی، نهان، نهانی، نهفتگی،
(متضاد) ظاهر، ظهور، پیدا

خلسه، لف

پوشیدگی نهفتگی پنهانی نهانی پنهان ‎ پوشش، رگو چادر زنان (مصدر) پوشیده شدن نهفته گشتن، (اسم) پوشیدگی نهانی نهفتگی مقابل ظهور.

Einwickeln [verb]

681