معنی خواب آور
لغت نامه دهخدا
خواب آور. [خوا / خا وَ] (نف مرکب) خواب آورنده. مُنَوِّم. (یادداشت بخط مؤلف). || مخدِّر. بیهوش کننده.
فرهنگ عمید
ویژگی آنچه خواب می‌آورد و سبب خوابیدن می‌شود: داروی خواب‌آور،
حل جدول
منوم
فارسی به انگلیسی
Hypnotic, Lethargic, Slumberous, Opiate, Somnolent, Soporific
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) آنچه تولید خواب کند: داروی خواب آور.
فارسی به ایتالیایی
معادل ابجد
816