معنی خوش قیافه

خوش قیافه. [خوَش ْ/ خُش ْ ف َ / ف ِ] (ص مرکب) خوش ترکیب. خوش صورت و بدن. خوش هیکل. نیکودیدار. زیبااندام. مقابل بدقیافه.

دارای چهرۀ زیبا،

خوشگل، زیبا، خوش ریخت

Goodly, Handsome, Seemly

متفرج، وسیم

(صفت) زیبا چهره زیبا روی، زیبا اندام خوش هیکل.

Ansehnlich, Anständig, Gutaussehend, Hübsch, Stattlich

1102