معنی داروخانه
لغت نامه دهخدا
داروخانه. [ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) دکه ٔ دوافروشی. دواخانه. داروکده. جایی که در آن دارو میفروشند. (ناظم الاطباء). || در اصطلاح قدما، مطب:
به داروخانه پانصد مرد بودند
که در هر روز نبضم مینمودند.
عطار.
فرهنگ معین
(نِ) (اِمر.) دواخانه، محل فروش دارو، دراگ استور.
فرهنگ عمید
جای فروش دارو برای بیماران، دواخانه، داروکده،
حل جدول
مغازه فروش دارو
فارسی به انگلیسی
Pharmacy
فارسی به ترکی
eczane
فارسی به عربی
صیدلیه
فرهنگ فارسی هوشیار
دوا خانه، دوا فروشی
فارسی به ایتالیایی
farmacia
فارسی به آلمانی
Apotheke (f), Apothekerkunst (f)
معادل ابجد
867