معنی داروساز
لغت نامه دهخدا
داروساز. (نف مرکب، اِ مرکب) کسی که دارو سازد. دواساز. تهیه کننده ٔ دارو. داروگر.
فرهنگ معین
(ص فا.) کسی که دارو می سازد، آن که دوا تهیه می کند، دواساز.
فرهنگ عمید
کسی که از روی نسخۀ طبیب داروها را تهیه و ترکیب میکند، دواساز، سازندۀ دارو،
حل جدول
صیدلانی
فارسی به انگلیسی
Apothecary, Chemist, Druggist
فارسی به ترکی
eczacı
فارسی به عربی
صیدلی، عطار
معادل ابجد
279