معنی دبیت
لغت نامه دهخدا
دبیت. [دَ] (اِ) قسمی قماش نخی. نوعی منسوج پنبه ای و آن بیشتر آستر لباس و رویه ٔ لحاف و تشک را بکارست.
- دبیت حاج علی اکبری، نوعی دبیت که بنام سفارش دهنده ٔ آن یعنی حاج علی اکبر به کارخانه های دبیت بافی لندن شهرت گرفته است.
فرهنگ معین
(دَ) (اِ.) نوعی پارچه نخی که بیشتر برای آستر لباس از آن استفاده کنند.
فرهنگ عمید
نوعی پارچۀ نخی ساده که بیشتر آستر لباس میکنند،
حل جدول
پارچه کم بها
فارسی به عربی
حریر
فرهنگ فارسی هوشیار
نوعی از پارچه نخی ساده که بیشتر آستر لباس کنند
فارسی به آلمانی
Sateen, Satin (m)
معادل ابجد
416