معنی دبیت
لغت نامه دهخدا
دبیت. [دَ] (اِ) قسمی قماش نخی. نوعی منسوج پنبه ای و آن بیشتر آستر لباس و رویه ٔ لحاف و تشک را بکارست.
- دبیت حاج علی اکبری، نوعی دبیت که بنام سفارش دهنده ٔ آن یعنی حاج علی اکبر به کارخانه های دبیت بافی لندن شهرت گرفته است.
حل جدول
فارسی به آلمانی
Sateen, Satin (m)
فرهنگ معین
(دَ) (اِ.) نوعی پارچه نخی که بیشتر برای آستر لباس از آن استفاده کنند.
فرهنگ عمید
نوعی پارچۀ نخی ساده که بیشتر آستر لباس می‌کنند،
فارسی به عربی
حریر
فرهنگ فارسی هوشیار
انگلیسی به فارسی
دبیت
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
416