معنی دت
لغت نامه دهخدا
دت. [دَت ْ ت ُ] (اِخ) از اسماء بنات نعش در مننترات آنچنانکه در بشن پران آمده است. (ماللهند بیرونی ص 197).
دت. [دُ ت ِ] (اِخ) از اسماء بنات نعش در مننترات آنچنانکه در بشن پران آمده است. (ماللهند بیرونی ص 197).
حل جدول
معادل ابجد
404