معنی دختربچه
لغت نامه دهخدا
دختربچه. [دُ ت َ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ] (اِ مرکب) دختر کوچک. دختری که بیش از هفت هشت سال نداشته باشد. دختر هفت هشت ساله. صبیه. || خردسال بچه ای که دختر باشد. فرزند خردسال مادینه.
حل جدول
صبیه
فارسی به انگلیسی
Youngster
فارسی به عربی
بنت
فارسی به آلمانی
Girl, Gör (f), Mädchen (n), Mädel (f)
واژه پیشنهادی
صبیحه-کیجا
معادل ابجد
1214