معنی دراما

داستان غم انگیز، نمایشنامه

دراما

دراما

دراما

دراما

دراما

دراما

دراما

تازی از یونانی زیستواره

دراما

احمد ساعتچیان ۱۱ مهر ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. او علاوه بر دو دهه فعالیت در زمینه بازیگری تئاتر، به کارگردانی و تدریس بازیگری نیز مشغول است. وی فارغ‌التحصیل کانون حمید سمندریان در سال ۱۳۷۶ می‌باشد. او همچنین سابقهٔ تدریس بازیگری در آموزشگاه‌های کانون سینماگران جوان، دراما را در کارنامهٔ هنری خود دارد و هم‌اکنون مدرس بازیگری و بیان در کانون هنری حمید سمندریان می‌باشد. همسر وی فرانک حیدریان بازیگر و نویسنده می‌باشد. وی همچنین در گروه تئاتر نقشینه نیز عضویت دارد. فعالیت او در بازیگری: قلندران، دایره گچی قفقازی، دوزخ، جنایت و مکافات، بازی استریندبرگ، هشتمین سفر سندباد، نمایش رادیویی رومئو و ژانت، نمایش رادیویی ازدواج آقای می‌سی‌سی‌پی، افسون معبد سوخته، کرگدن، رازها و دروغ‌ها، خواب در فنجان خالی، خوانش نمایشنامهٔ درس، خوانش نمایشنامه همه عطرهای عربستان، خوانش نمایشنامه لاموزیکا، در مصر برف نمی‌بارد، آخر خط، مده‌آ، حرفه‌ای‌ها، شکلک، سه‌گانه وانیک، الوتریا، ژولیوس سزار به روایت کابوس، درام‌های زندگی، ملاقات بانوی سالخورده، کرگدن، گفتگوهای پس از یک خاکسپاری، نورا، هداگابلر، آقای اشمیت کیه؟، نامه‌هایی به تب، ملاقات، شام با دوستان، مرد بالشی، شایعات، در شوره زار، هیولاخوانی، مردی برای تمام فصول، اجرای نمایش مده آ در فلورانس ایتالیا (۲۰۱۵)، سه جلسه تراپی، وانیک، دوشس ملفی، نمایش قطار، نمایش مدهآی سن مدار، نمایش شازده کوچولو. کارگردانی: دستیار کارگردان و مجری طرح نمایش اعتراف به کارگردانی شهاب حسینی، اسم من ریچل کوری است، ملاقات، خوانش نمایشنامهٔ مستخدم ماشینی، مستخدم ماشینی، آخر بازی. بازی در مجموعه‌های تلویزیونی: کلبه سپید، قلب یخی، شب چراغ، مومو و مومی، مدار صفر درجه، باجناغ‌ها، آخرین گناه، مرگ تدریجی یک رؤیا، خرده ستمگران، تاوان، حیرانی، مثل یک کابوس، پیدا و پنهان، کمین و تله فیلم های: سایه‌های بلند گناه، روزی که می‌آید، پلاک هفت کوچهٔ پائیز، برهوت، نگرانی. بازی در فیلم‌های سینمایی جایی برای زندگی، به آهستگی، سه زن، آنسوی رودخانه، پرسه در مه، بشارت یک شهروند هزارۀ سوم، دلم می خواد، مقیمان ناکجا، پسر- مادر را نیز در کارنامه هنری خود دارد.
جوایز:
* نامزد بازیگری نقش اول مرد سال ۱۳۷۹ برای نمایش افسون معبد سوخته از جشنوارهٔ تئاتر فجر
* نامزد بهترین بازیگر مرد خانۀ تئاتر برای نمایش درام‌های زندگی
* کسب عنوان بهترین بازیگر مردِ سال ۱۳۸۳ برای نمایش سه گانهٔ وانیک و نمایش شکلک مشترک با رضا کیانیان از طرف منتقدین و نویسندگان هفته نامهٔ سروش

سریال خانه کاغذی یکی از مشهورترین سریال های جهان محصول سال سال ۲۰۱۷ کشور اسپانیاست و قرار است این سریال با دوبله فارسی از شبکه فرسی زبان جم دراما پخش شود.
خانهٔ کاغذی (اسپانیایی: La casa de papel‎) که در آمریکا با عنوان سرقت پول (انگلیسی: Money Heist‎) شناخته می‌شود، مجموعه تلویزیونی سبک سرقت جنایی اسپانیایی است که توسط آلکس پینا ساخته شده‌است. این سریال دو گروه سرقت آماده را به رهبری پروفسور (آلوارو مورته)، یکی در ضرابخانه سلطنتی اسپانیا و دیگری در بانک اسپانیا به نمایش درمی‌آورد. این سریال در ابتدا به عنوان یک سری محدود در نظر گرفته شده‌بود که در دو بخش باید پخش می‌شد. اجرای اصلی آن در ۱۵ قسمت در شبکه اسپانیایی آنتنا ۳ از ۲ مه ۲۰۱۷ تا ۲۳ نوامبر ۲۰۱۷ بود. نتفلیکس در اواخر سال ۲۰۱۷ حق پخش جهانی سریال را بدست آورد. این سریال را دوباره در ۲۲ قسمت کوتاه‌تر بارگذاری کرد و آن‌ها را در سراسر جهان منتشر کرد، با اولین فصل در تاریخ ۲۰ دسامبر ۲۰۱۷، به دنبال آن فصل دوم در ۶ آوریل ۲۰۱۸. در آوریل ۲۰۱۸، نتفلیکس این سریال را با بودجه قابل توجهی افزایش یافته برای ۱۶ قسمت جدید از سر گرفت. فصل سوم، با هشت قسمت، در تاریخ ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۹ منتشر شد. فصل ۴، همچنین با هشت قسمت، در ۳ آوریل ۲۰۲۰ منتشر شد. مستندی با حضور تهیه‌کنندگان و بازیگران برتر در همان روز در نتفلیکس با عنوان خانه کاغذی: پدیده (اسپانیایی: La casa de papel: El Fenómeno‎) منتشر شد.

این سریال در مادرید اسپانیا فیلم‌برداری شده‌است. بخش‌های قابل توجهی از فصل ۳ و ۴ نیز در پاناما، تایلند و ایتالیا (فلورانس) جلوی دوربین رفت. این روایت به روشی شبیه به زمان واقعی گفته می‌شود و به پیچیدگی‌ها متکی به فلاش‌بک، پرش‌های زمانی، انگیزه‌های شخصیت پنهان و راوی غیرقابل اعتماد است. این سریال با گفتن از منظر یک زن، توکیو (اورسولا کوربیرو) و داشتن یک هویت قدرتمند اسپانیایی، ژانر سرقت را برمی‌اندازد، جایی که دینامیک عاطفی جرم و جنایت استراتژیک کامل را جبران می‌کند.

این سریال جوایز مختلفی از جمله بهترین سریال‌های درام را در ۴۶مین دوره جوایز بین‌المللی امی و همچنین تحسین منتقدان برای طرح پیچیده آن، درام‌های بین فردی، کارگردانی و تلاش برای نوآوری تلویزیون اسپانیا دریافت کرد. آهنگ ضد فاشیستی ایتالیایی «بلا چاو» که چندین بار در طول این سریال پخش می‌شود، در سال ۲۰۱۸ به یک سریال تابستانی در سراسر اروپا بدل شد. تا سال ۲۰۱۸، این سریال پربیننده‌ترین سریال غیر انگلیسی و یکی از پرتماشاگرترین آن‌ها در نتفلیکس، با طنین خاصی از بینندگان اروپای مدیترانه و جهان لاتین بود.
خلاصه داستان: فردی بنام پروفسور ۸ نفر را برای سرقت از کارخانه چاپ اسکناس مامور میکند، حال این هشت نفر برای مخفی کردن هویتشان اسم شهر های مختلف مثل برلین، دنور، مسکو، توکیو، هلسینکی، اوسلو، ریو، نایروبی را انتخاب میکنند. پس از چند ماه تمرین تیم سرقت وارد ساختمانی شده و موفق به گروگان گیری ۶۷ نفر میشوند، آنها پس از ۱۱ روز …

درام. [دِ] (فرانسوی، اِ) نمایشنامه و داستانی که موضوع آن غم انگیز و شادی بخش باشد. (اصطلاح تآتر) لفظی که گاه بمعنی تئاتر بطور کلی و گاه به معنی جنبه های خاص هنر نمایش بکار میرود. اصل یونانی این کلمه، «دراما» است به معنی «کاری که میشود» یا «عملی که روی میدهد». و در یونان باستان، مراد از این کلمه کاری بود که بر روی صحنه ٔ نمایش در برابر چشم تماشاگران روی میداد. از اینجاست که کلمه ٔ درام را در بیشتر موارد به معنای تئاتر یا نمایش بطور کلی (در هر کشوری یا در هر عصری) می توان بکار برد و هر یک از اشکال و شاخه های گوناگون هنر نمایش را جزئی از مفهوم کلی درام بشمار آورد، فی المثل در صحبت از تاریخ درام مراد نمایش بطور کلی است که تراژدی، کمدی، ملودرام، تعزیه و تقلید و مسخره بازی را در برمیگیرد و انواع هنر نمایشی از قبیل پانتومیم، باله، خیمه شب بازی، اپرا، و حتی سینما را (تا آنجا که جنبه ٔ نمایشی و دراماتیک آنها مورد نظر باشد) شامل میشود. در فرانسه ٔ قرن هیجدهم معنی خاصی به مفهوم کلی درام افزوده شد و این معنی تا امروز اشکال گوناگونی یافته است، به این معنی درام، نوعی خاص از درام بمفهوم کلی است و این نوع از آنجا ناشی شد که شکل منظوم و مصنوعی تراژدیها و کمدیهای کلاسیک فرانسوی در قرن هیجدهم جای خود را به نثر ساده و آزاد داده و مسائل عادی زندگی جایگزین موضوعهای والا و بلند تراژدیهای کلاسیک شد و در نتیجه، نمایشنامه هائی بوجود آمد که نه با اصول معمول تراژدی مطابقت داشت نه با قرارهای مرسوم کمدی. کوشش در نمایاندن شکل عادی زندگی سبب شد که نکات غم انگیز و خنده آور در کنار هم قرار گیرند. همین شیوه بود که بسط و ادامه یافت و به ایجاد درامهای رئالیستی اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم (مانند نمایشنامه های هَ. ایبسن و آ. چخوف) منجر گردید. در این درامها دوش بدوش نکات غم انگیز و خنده آور، مسائلی مطرح میشد که نه غم انگیز بود نه خنده آور ومیزان خنده و گریه و مسائل معمولی و پست و بلند در این درامها بیش و کم به نسبت وجود آنها در زندگی بود. در همین زمان بود که ج. ب. شاهنر، درام نویسی را دراین میدانست که بتواند وضعی برانگیزد که تماشاگران خیال کنند که بر صحنه ٔ نمایش اتفاقات واقعی برای آدمهای واقعی روی میدهد. آنچه امروز درام نو نامیده میشود نیز همچنان بر همین پایه است. اما آنچه بنام درام پیشرو از آن ناشی شده، مانند سایر هنرهای پیشرو به راههای انفرادی رفته است. در درام پیشرو دنیاهای ذهنی درام نویس و تجربه های جسمی و روانی و فکری او، واقعیات عینی را تحت الشعاع قرار داده اند. در ایران، کلمه ٔ درام بمعنای نمایشنامه ها یا فیلمهای هیجان انگیز و پرحادثه یا پر زد و خورد یا احیاناً رمانتیک بمفهوم دور از واقعیت کلمه میان مردم شیوع یافته است، کلمه ٔدقیق اروپائیان برای این مفهوم، ملودرام است. غالب تئاترشناسان بر این عقیده اند که از لحاظ عامل اصلی هر درامی تعارض یا تضاد است، با این معنی که تا تعارض میان امیال یا اراده یا افکار یا عواطف شخصیتهای نمایش وجود نداشته باشد، درامی بوجود نمی آید. این نظر در مورد غالب درامها صادق است، اما شامل همه ٔ آنها نمیشود؛ زیرا نمایشنامه های بسیاری صرفاً برای توصیف شخصیت یک فرد واقعی یا خیالی یا تشریح بعضی از گوشه های اجتماع نوشته شده یا مراد از آنها (بخصوص در مورد بسیاری از نمایشنامه های یک پرده ای) بیان یک حال گذرنده بوده است، بی آنکه تعارضی در آنها بچشم بیاید. (ازدائره المعارف فارسی). و رجوع به همان مأخذ شود.

246