معنی درختچه
لغت نامه دهخدا
درختچه. [دِ رَ چ َ / چ ِ] (اِ مصغر) مصغر درخت. درخت که طبعاً قد کوتاه دارد. درختک. ثُمنُش. جنبه. (یادداشت مرحوم دهخدا).
فرهنگ معین
درخت کوچک، درخت کوچکی به ارتفاع یک تا پنج متر که معمولاً تنه مشخص ندارد و از قاعده منشعب است. [خوانش: (~. چِ) (اِمصغ.)]
فرهنگ عمید
درخت کوچک،
حل جدول
بنه
فارسی به انگلیسی
Bush, Shrub
فارسی به عربی
شجیره
فرهنگ فارسی هوشیار
درخت که طبعاً قد کوتاه دارد
معادل ابجد
1212