معنی درخت مسواک

اراک

مسواک. [م ِس ْ](ع اِ) چوب دندان مال.(منتهی الارب)(ناظم الاطباء). چوبی است از درخت اراک که بدان دندان را مالش دهند.(از اقرب الموارد). سواک.(منتهی الارب)(از اقرب الموارد)(دهار). خَمط. چوب درخت مسواک.چوب اراکه. درخت مسواک. اِسحَل. بشامه. دندان خاره. چوج. دندان مال. شذا. اراک.(یادداشت مرحوم دهخدا). ج، مَساویک. || ابزاری که بوسیله ٔ آن دندانها را پاک کنند، خواه از چوب باشد یا از موی و جز آن.(ناظم الاطباء). برس دندان. دندان شوی. دندان پاک کن. دندان سای. دندان زدا. دندانشویه. غرواشه:
یکی بدید به کوی اوفتاده مسواکش
ربود تا بردش باز جای وباز کده
یکی بگفت نه مسواک خواجه گنده شده ست
که این سگاله ٔ گوه سگ است خشک شده.
عماره ٔ مروزی.
نه مسواک در روزه گفتی خطاست
بنی آدم مرده خوردن رواست.
سعدی(بوستان).
چو بادبیزن و مسواک داشت حکم علم
بشد سجاده ٔ زردک به مرشدی اشهر.
نظام قاری(دیوان البسه ص 16).
پاک کن از غیبت مردم دهان خویش را
ای که از مسواک هر دم میکنی دندان سفید.
صائب.
به آزادی دهان پاک قاسم کی سخن گوید
ز چوب سرو بتراشی اگر مسواک قاسم را.
ملا قاسم مشهدی(از آنندراج).
- مسواک بر سر دستار زدن، نشانه ٔ رعایت مستحبات کردن و تظاهر به زهد و تقوی:
زاهد شده در پرده ٔ پندار و دگر هیچ
مسواک زده بر سر دستار و دگر هیچ.
باقر کاشی(از آنندراج).
- مسواک به دندان مالیدن، مالیدن چوب مسواک(چوب اراک) به دندان ها. مسواک کردن. رجوع به مسواک کردن شود.
- مسواک زدن، دندانها را با مسواک تمیز کردن.مالیدن مسواک به دندان. مسواک کردن.
- مسواک کردن، پاک کردن دندانها را با مسواک.(ناظم الاطباء). مسواک زدن. تَسَوﱡک. استیاک.(دهار).

مسواک العباد. [م ِس ْ کُل ْ ع ِ](ع اِ مرکب) قتاد. گون.(یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به قتاد و گون شود.

مسواک القرود. [م ِس ْ کُل ْ ق ُ](ع اِ مرکب) اشنه.(تحفه ٔ حکیم مؤمن)(از تذکره ضریر انطاکی). رجوع به اشنه شود.

(مِ) [ع.] (اِ.) ابزاری که با آن دندان ها را می شویند. ج. مساویک.

خلا ل دندان , دندان کاو

چوب دندان، دندان مال چوچ (مخزن الادویه) روفان (اسم) آلتی که بوسیله آن دندانها را پاک کنند خواه از چوب باشد یا موی جانوران و غیره برس.

چوچیدن (مصدر) مالیدن مسواک بدندان

چوچیدن (مصدر) مسواک زدن دندان

spazzolino

مسواک کردن

دندان‌شو

وسیله‌ای با الیاف انعطاف‌پذیر در یک سر آن، برای تمیز کردن دندان‌ها،

برس

مِسواک، خلار دندان، چوب های نازک و مخصوصی که با آن لای دندان ها را تمیز کنند (جمع: مَساوِیک)،

1331