معنی درخشش | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

درخشش

درخشش. [دُ / دَ / دِ رَ ش ِ] (اِمص) عمل درخشیدن. اسم از درخشیدن. درخشندگی. روشنی. رونق. تابداری. (ناظم الاطباء). پرتوافکنی. روشنی دهی:
میان بزرگان درخشش مراست
چو بخشایش و داد و بخشش مراست.
فردوسی.
- درخشش جای، جایی که آفتاب و ماه طلوع میکند. مشرق. (ناظم الاطباء).

فرهنگ معین

درخشش

(دَ یا دِ رَ ش) (اِمص.) روشنی دادن.

فرهنگ عمید

درخشش

پرتو دادن، فروغ و روشنی دادن،

حل جدول

درخشش

تلالو

جلا

مترادف و متضاد زبان فارسی

درخشش

برق، پرتو، پرتوافکنی، تلالو، جلا، درخشندگی، روشنی، فروغ

فارسی به انگلیسی

درخشش‌

Brilliance, Brilliancy, Coruscation, Dazzle, éclat, Flash, Flush, Glance, Glitter, Glow, Luminosity, Lurid, Magnitude, Polish, Radiance, Sheen, Shine, Shininess, Sparkle, Twinkle