معنی دستغاله
لغت نامه دهخدا
دستغاله. [دَ ل َ / ل ِ] (اِ مرکب) دسغاله (در لهجه ٔ قزوین). آلتی آهنین تیز خمیده با دسته ٔ چوبی علف بریدن را. علف چین. آلت علف چینی. (یادداشت مرحوم دهخدا). دستره. علف بر. داس. دستقاله. (ناظم الاطباء).
دستکاله
دستکاله. [دَ ل َ / ل ِ] (اِ مرکب) داس. (آنندراج). دستغاله. علف بر. داس دروگری. (ناظم الاطباء).
دستقاله
دستقاله. [دَ ل َ / ل ِ] (اِ مرکب) داس دروگری. دستکاله. (ناظم الاطباء). و رجوع به دستغاله شود.
غاله
غاله. [ل َ / ل ِ] (پسوند) مزید مؤخر و علامت تصغیر باشدمانند گاله، در کلمات ذیل: داس غاله. بزغاله. درغاله (مخفف دره غاله). جزغاله. کنغاله. چغاله. دستغاله.
منگال
منگال. [م َ] (اِ) داس. دستغاله: به دور راهت نمی دهند منگالت را که نمیگیرند. (امثال و حکم دهخدا ج 1 ص 402).
فارسی به انگلیسی
Billhook
فرهنگ عمید
داسگاله
حل جدول
قسمی داس، از ابزار علف چینی
قسمی داس، از ابزار علفچینی
قسمی داس- از ابزار علفچینی
دستغاله
از ابزار علف چینی
دستغاله
فرهنگ معین
(~. لِ) (اِ.) نک داسکاله.
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) داس دستغاله (امثال و حکم دهخدا. چا. 2 ج 402:1)
معادل ابجد
1500