معنی دست نماز
لغت نامه دهخدا
دست نماز. [دَ ن َ] (اِ مرکب) در تداول عامه، وضو.دست وضو. و با فعل گرفتن صرف شود. کنایه از وضو باشد. (آنندراج). آبدست. وضو را گویند که شستن روی و دستها و مسح کردن سر و پاها باشد. (برهان):
این دست نماز شسته از وی
و آن روزه بدو گشاده درپی.
خاقانی.
فرهنگ معین
(~. نَ) (اِمر.) وضو.
فرهنگ عمید
شستوشوی دستورو به ترتیب مخصوص برای نماز خواندن، وضو،
حل جدول
وضو
فرهنگ فارسی هوشیار
وضو، آبدست، شستن، روی و دستها و مسح کردن سر و پاها
معادل ابجد
562